Pierwsza Zapora Asuańska powstała już w 1902 roku. Jej budowa spowodowała spiętrzenie się wody na odcinku 225 km powyżej i odsłonięcie skał Pierwszej Katarakty poniżej.
W 1962 roku uznano, że to za mało i podjęto decyzję o budowie Wielkiej Tamy Asuańskiej. 30 tysięcy robotników pracowało nad nią przez 10 lat. Setki ton gruzu zepchnięto do Nilu, by zbudować barierę o szerokości 1 km u podstawy, prawie 4 km długości i wysokości 92 m. Czterema ogromnymi kanałami skierowano wody Nilu w alternatywne koryta, co umożliwiło ukończenie budowy. Ponieważ finansowo i technologicznie pomagały Egipcjanom władze ZSRR, w pobliżu Tamy ustawiono pomnik przyjaźni egipsko-radzieckiej.
Efekt jest naprawdę imponujący - spiętrzona na długości 800 km woda utworzyła malownicze Jezioro Nasera, do niedawna największy na świecie sztuczny zbiornik wodny. Unormowano w ten sposób wylewy Nilu, co pozwoliło na zwiększenie obszarów uprawnych w Dolinie, a olbrzymie turbiny zapewniają energię elektryczną dla milionów obywateli Egiptu.
Podczas budowy Tamy podjęto również olbrzymi wysiłek ocalenia dla przyszłych pokoleń wielu zabytkowych budowli, które znajdowały się na terenie dzisiejszego Jeziora Nasera. Gdyby nie to, zostałyby zatopione i bezpowrotnie zniszczone. Najbardziej spektakularna była akcja ratowania zabytków w Abu Simbel.
I jeszcze jedna ciekawostka - podobno kilka lat temu w tamie wykryto pęknięcie. Jest to jedna z najpilniej strzeżonych tajemnic władz. Jeśli to prawda, to nad Doliną Nilu wisi widno niewyobrażalnej katastrofy. Na razie wprowadzono jedynie kategoryczny zakaz fotografowania Tamy i jej otoczenia aparatami z obiektywem.
więcej na stronie: http://www.2009egipt.za.pl/tama.htm